ارائه ی به موقع صورت های مالی میان دوره ای: بررسی تاثیر عملکرد مالی و اقتصادی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مقاله حاضر به بررسی تاثیر عملکرد شرکت بر گزارشگری میان دوره ای به موقع در 73 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 لغایت 1390 می پردازد. ارائه صورت های مالی میان دوره ای که با هدف گزارشگری بهنگام تر اطلاعات انجام می شود، می تواند به شفافیت بیشتر بازار سرمایه منجر شده، از این طریق باعث تصمیم گیری مطلوبتر استفاده کنندگان گزارش های مالی، از جمله سرمایه گذاران شود. از اختلاف زمانی میان تاریخ تعیین شده توسط سازمان بورس اوراق بهادار و تاریخ ارائه ی گزارش های مالی حسابرسی شده6 ماهه توسط شرکتها، به عنوان معیاری برای ارزیابی به موقع بودن گزارشگری مالی میان دوره ای استفاده شده است بدین صورت که هرچه این فاصله ی زمانی کوتاهتر باشد در نتیجه شرکت ها گزارش های مالی خود را با تاخیر کمتر و به موقع تر ارائه می کنند. برای ارزیابی عملکرد شرکت ها از دو شاخص عملکرد مالی (رشد شرکت، سود وزیان ویژه، قابلیت سودآوری) که بیشتر بر سود حسابداری تاکید دارد و عملکرد اقتصادی (ارزش افزوده اقتصادی، ارزش افزوده بازار) که هزینه سرمایه را در نظر می گیرد استفاده شد. ضمن آنکه میزان حجم معاملات سهام به عنوان متغیر کنترل گنجانده شد و فرضیات پژوهش از طریق روش داده های پولد و به وسیله نرم افزار Eviews 7 مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که شرکت هایی که دارای عملکرد مالی و عملکرد اقتصادی بهتری هستند صورت های مالی میان دوره ای خود را زودتر و با تاخیر کمتری به سازمان بورس اوراق بهادار تهران ارائه می کنند و همچنین در مقایسه بین شاخص های مالی و شاخص های اقتصادی، شاخص های عملکرد مالی شرکت تاثیر بیشتری بر ارائه ی به موقع صورت های مالی میان دوره ای می گذارد. در نتیجه هرچه یک شرکت سود بیشتر و رشد بالاتری داشته باشد نسبت به دیگر شرکت ها، صورت های مالی میان دوره ای خود را با تاخیر کمتری به سازمان بورس ارائه می کند.